Tarifa: lekker met de wind in je haar
Tarifa, de stad van de wind, heeft de meeste zonuren per jaar van Spanje. Zeggen ze. Op de grens van de Middellandse zee en de Atlantisch Oceaan vertrekt de veerboot naar Tangers vijf keer per dag. Zo aan het begin van de baai van Gilbratar zie je Africa heel goed liggen. Het langgerekte strand en de kleine oude stad met de geplaveide straatjes trekt liefhebbers van kitesurfen. En zo ben ik er ook beland, aan de hand van een kitesurfer. Juist op reis kun je ook wat doen voor de duurzame keuken.
Door te eten in zaakjes die met lekker veel groenten werken en alles lokaal betrekken geef je hen een economische impuls. En help je de biodiversiteit een handje. Dat is toch een mooi souvenir om achter te laten? Misschien heb je wat aan mijn tips!
En weet je wat me nu pas opvalt? De surfers reizen vaak met hun eigen minihuisje, een camper en houden van yoga en chillen. Niks geen overdreven gedoe. Als het meer dan windkracht vier waait springen ze op hun plank. Het strand is dan best leeg, want in die wind is het alleen prettig met twee lagen kleding aan. En als het niet waait ligt iedereen lekker op het brede strand. Dat creëert een relaxed sfeertje. Surfen is een leuke kijksport vanuit de strandtentjes haha.
Foto: website pasteleria Bernal
In het witte oude stadje vind je veel leuke zaken voor een drankje, een tapa of een taartje. Dat merkten we op onze fietstocht vorig jaar door Andalusie. Rond zes uur nemen ze graag wat zoets met een kopje thee of koffie. En laten pasteleria’s als Bernal en la Tarifena met hun arabisch geinspireerde baksels nou precies in die behoefte te voldoen. Denk pistache- of Oreo cake, etc…. In Noord Spanje zijn dit soort bakkerijen echt dun gezaaid, maar de tarifanen staan er op zondagochtend graag voor in de rij…. Ik was helemaal weg van de “macho” zwaar roggebrood gemaakt met massa de madre (zuurdesem). Met een likje boter…….
Wat drinken we?
Als je de avond een beetje rustig wilt beginnen zijn overal een Clara (een verse Radler) of een tinto de verano (temperanillo rode wijn met citroen limonade) te bestellen. Vorig jaar op de pelgrims fietstocht ontdekt en nu een mooie gewoonte geworden.
Geen verrassing, met zoveel yogi en surfers, er is een uitgebreid aanbod aan lekkere verse groenten. Natuurlijk kun je een -goede- pizza bestellen of een mooie paella. Maar juist in Tarifa zijn er veel kleine kleurrijke zaakjes die goed koken en een uitgebreid aanbod hebben met groenten als middel punt.
Mic Moc -vlakbij de haven- is een echt restaurant met een uitgebreide kaart. Het gevolg van een ontmoeting tussen een smulpaap en een overtuigd vegan. Iedere eetvoorkeur komt hier aan zijn of haar trekken. Hoog op smaak, lekker veel verse groenten en mooie kruiden. Jammie!
A very creative Pad Thai. Delicious without eggs!
Brio, ligt tine minuten lopen buiten de oude stad, aan het strand. Alles wordt gekocht van kleinschalige lokale boeren en wijnverbouwers en daar koken ze lekker cleane vega en vegan gerechten van. Een lekker plekje om tot jezelf te komen. Genoeg yogi’s in de buurt om een zen sfeertje te creeren.
Vlak naast Brio zit een kleine vrolijke Mexicaan, Mexicalito. Op de kaart voor iedereen wat wils, ook voor de plantbased klant!
Helena’s Kitchen. In het nieuwere deel van Tarifa, vlakbij het kitestrand, heeft Helena, ook een Le Cordon Bleu chef, een toffe tent geopend. Tot 14.00 de allerlekkerste ontbijtjes met veel verse ingredienten en in de avond een kookschool. In een paar uur kun je leren Thais koken, Peruaans, vegetarisch en nog veel meer. Een leuke en welkome afwisseling. Want op een gegeven moment word je gek van de wind. Of het wachten op de wind…
In Helena’s kitchen worden ‘s ochtends heerlijke ontbijtjes gemaakt. In de middag verandert de zaak in een kookschool.
Surfdudes en overnight oats bij Helena’s kitchen.
Op de dagen dat het niet waait kun je de natuur intrekken. Overal in Tarifa zijn fietsen te huur. Wij namen deze prachtige wikiloc route onder andere over een verlaten millitair terrein. Best pittig, maar goed voor de conditie. En zoals ik op andere fietstochten al beweerde: ik fiets om te eten.
Eet je liever zonder te fietsen? Neem dan de auto en ga naar Jerez de la Frontera. De hoofdstad van de sherry producenten. Sherry die ze trouwens gewoon vino noemen daaro…. In La Carbona kun je een middag stuk slaan met één van de beste (en for sure de goedkoopste) wijnpairings die ik in tijden heb gedaan. Vlakbij Jerez ligt Cadiz wat een beetje een ruig havensfeertje heeft. Leuk om doorheen te rijden en al die bedrijvigheid te zien.
Echt de moeite om ook eens in deze wijnsoort te duiken.